woensdag 12 november 2008
dinsdag 28 oktober 2008
dinsdag 14 oktober 2008
14 oktober 2008
14 oktober 2008 en Britt is vandaag 3 jaar geworden.
Op z@ppelin genieten ze er ook van mee.
donderdag 18 september 2008
dinsdag 16 september 2008
zaterdag 13 september 2008
De eerste HDR foto
M'n eerste HDR foto.
De eerste is het origineel en de tweede bewerkt.
Let op dat de eerste wat donkere hoeken heeft en de tweede niet.
Vergroot de tweede eens.
OK ik geef toe, het kan nog wel iets beter.
Maar meer zal volgen.
dinsdag 12 augustus 2008
woensdag 23 juli 2008
Zelf een potje italiaanse pasta maken
Om toch een beetje in Italie te blijven hier veel recepten om zelf pasta te maken.
vrijdag 18 juli 2008
film kijken
La noche de los girasoles
Zonnebloemen richten hun bloemkop altijd naar de zon en kunnen alleen groeien door met de stand van dit hemellichaam mee te bewegen. Eenmaal uitgegroeid staan ze altijd naar het oosten en dus naar de opkomende zon gericht, waardoor ze vaak worden gesymboliseerd met 'het licht'. Maar wat is deze symboliek nog waard als de nacht aanbreekt?
In La noche de los girasoles (De nacht van de zonnebloemen) raken de levens van een aantal hoofdpersonen door een reeks toevalligheden met elkaar verstrikt. De film begint met een veld zonnebloemen, waar een jong meisje is verkracht en vermoord. Het wordt landelijk nieuws en tijdens de ochtenduitzending maken we kennis met enkele hoofdpersonen. Zo ontdekt wandelaar Beni (Fernando Sánchez-Cabezudo) in het Spaanse Castilla-León een prehistorische grot, en om het bijna vergeten dorpje op de toeristische kaart te zetten wordt archeoloog Esteban (Carmelo Gómez) uitgenodigd om deze samen met de natuurfotograaf Pedro (Mariano Alameda) te inspecteren. Estebans vriendin Gabi (Judith Diakhate) komt hem als verrassing bezoeken, maar dit komt haar duur te staan. Ze wordt verkracht door een stofzuigerverkoper (Manuel Marón) die min of meer bij toeval langsrijdt. Gelukkig wordt ze gevonden door Esteban en Pedro, maar tijdens de rit naar het hotel meent ze haar verkrachter te herkennen.
La noche de los girasoles is verdeeld in zes hoofdstukken. Deze zijn opgedeeld naar visie en beleving van de hoofdpersonen. Door deze opdeling kruisen de verhaallijnen elkaar regelmatig en dat heeft regisseur Jorge Sánchez-Cabezudo als filmdebutant redelijk uitgewerkt. Het begint dan ook spannend: met de kennismaking van de hoofdpersonen, de geheimzinnige grot en de toevallige ontmoetingen tussen de karakters. Tot aan het hoofdstuk van de zonderling Cecilio (Cesáreo Estébanez) is de film interessant, maar daarna zakt de sfeer en het ritme volledig in en wordt de film zelfs langdradig. Vooral omdat de verhaallijnen van de hoofdcommissaris van de politie Amadeo (Celso Bugallo), zijn mogelijke opvolger en schoonzoon Tomás (Vincente Romero) en de buurman van Cecilio, Amós (Walter Vidarte), er nog bij komen. En hoewel deze lijnen logisch zijn verwerkt voegen ze weinig toe. Je hoopt nog op een onverwachte wending, maar deze blijft jammer genoeg uit.
Wat is gerechtigheid?
Overigens spelen de acteurs niet onaardig. Zo is de verkrachtingsscène van Gabi erg geloofwaardig. Marón speelt met overtuiging de rol van de verkrachter. En ook Gómez speelt natuurlijk. Hij wil in eerste instantie eerlijk kunnen zijn over het ongeluk met Cecilio, maar zijn vrouw en de fotograaf halen hem (na de toespeling van de jonge politieagent Tomás) over dat niet te doen. Die ziet met een leuke onderhandeling wel een nieuwe toekomst voor zichzelf. De vragen 'Wat is gerechtigheid?' en 'Duurt eerlijkheid echt het langst?' krijg je tijdens de film regelmatig voorgeschoteld. In combinatie met de vele (medium) close-ups, continu dezelfde muziek (tot aan het irritante aan toe) en de zware onderliggende symboliek krijg je een beetje een bitter en benauwd gevoel. De zonnebloem staat niet alleen letterlijk symbool voor een plek waar een meisje is vermoord, maar ook wanen de hoofdpersonen zich in de figuurlijke duisternis. De film eindigt met de letterlijke en figuurlijke thuiskomst van de personages. Ook die van de verkrachter.
Bron www.8weekly.nl
Zonnebloemen richten hun bloemkop altijd naar de zon en kunnen alleen groeien door met de stand van dit hemellichaam mee te bewegen. Eenmaal uitgegroeid staan ze altijd naar het oosten en dus naar de opkomende zon gericht, waardoor ze vaak worden gesymboliseerd met 'het licht'. Maar wat is deze symboliek nog waard als de nacht aanbreekt?
In La noche de los girasoles (De nacht van de zonnebloemen) raken de levens van een aantal hoofdpersonen door een reeks toevalligheden met elkaar verstrikt. De film begint met een veld zonnebloemen, waar een jong meisje is verkracht en vermoord. Het wordt landelijk nieuws en tijdens de ochtenduitzending maken we kennis met enkele hoofdpersonen. Zo ontdekt wandelaar Beni (Fernando Sánchez-Cabezudo) in het Spaanse Castilla-León een prehistorische grot, en om het bijna vergeten dorpje op de toeristische kaart te zetten wordt archeoloog Esteban (Carmelo Gómez) uitgenodigd om deze samen met de natuurfotograaf Pedro (Mariano Alameda) te inspecteren. Estebans vriendin Gabi (Judith Diakhate) komt hem als verrassing bezoeken, maar dit komt haar duur te staan. Ze wordt verkracht door een stofzuigerverkoper (Manuel Marón) die min of meer bij toeval langsrijdt. Gelukkig wordt ze gevonden door Esteban en Pedro, maar tijdens de rit naar het hotel meent ze haar verkrachter te herkennen.
La noche de los girasoles is verdeeld in zes hoofdstukken. Deze zijn opgedeeld naar visie en beleving van de hoofdpersonen. Door deze opdeling kruisen de verhaallijnen elkaar regelmatig en dat heeft regisseur Jorge Sánchez-Cabezudo als filmdebutant redelijk uitgewerkt. Het begint dan ook spannend: met de kennismaking van de hoofdpersonen, de geheimzinnige grot en de toevallige ontmoetingen tussen de karakters. Tot aan het hoofdstuk van de zonderling Cecilio (Cesáreo Estébanez) is de film interessant, maar daarna zakt de sfeer en het ritme volledig in en wordt de film zelfs langdradig. Vooral omdat de verhaallijnen van de hoofdcommissaris van de politie Amadeo (Celso Bugallo), zijn mogelijke opvolger en schoonzoon Tomás (Vincente Romero) en de buurman van Cecilio, Amós (Walter Vidarte), er nog bij komen. En hoewel deze lijnen logisch zijn verwerkt voegen ze weinig toe. Je hoopt nog op een onverwachte wending, maar deze blijft jammer genoeg uit.
Wat is gerechtigheid?
Overigens spelen de acteurs niet onaardig. Zo is de verkrachtingsscène van Gabi erg geloofwaardig. Marón speelt met overtuiging de rol van de verkrachter. En ook Gómez speelt natuurlijk. Hij wil in eerste instantie eerlijk kunnen zijn over het ongeluk met Cecilio, maar zijn vrouw en de fotograaf halen hem (na de toespeling van de jonge politieagent Tomás) over dat niet te doen. Die ziet met een leuke onderhandeling wel een nieuwe toekomst voor zichzelf. De vragen 'Wat is gerechtigheid?' en 'Duurt eerlijkheid echt het langst?' krijg je tijdens de film regelmatig voorgeschoteld. In combinatie met de vele (medium) close-ups, continu dezelfde muziek (tot aan het irritante aan toe) en de zware onderliggende symboliek krijg je een beetje een bitter en benauwd gevoel. De zonnebloem staat niet alleen letterlijk symbool voor een plek waar een meisje is vermoord, maar ook wanen de hoofdpersonen zich in de figuurlijke duisternis. De film eindigt met de letterlijke en figuurlijke thuiskomst van de personages. Ook die van de verkrachter.
Bron www.8weekly.nl
vrijdag 11 juli 2008
donderdag 3 juli 2008
Boeken op mijn boekenlijstje
Alle boeken van Henk de Velde.
Veel heb ik er al gelezen alleen de drie van zijn laatste reis om de wereld nog niet
Veel heb ik er al gelezen alleen de drie van zijn laatste reis om de wereld nog niet
woensdag 11 juni 2008
Schokkend nieuws
Art Dealer Stan Lauryssens Claims 75% of Paintings Made by Dali are Fake in New Book.
Kijk voor het hele bericht hier
Kijk voor het hele bericht hier
vrijdag 16 mei 2008
Lang leve de persvrijheid
Wat lees ik nu?!?!?!?
Cartoonist aangehouden wegens discriminatie...
Nieuwsgierig als ik ben moet ik toch even verder kijken.
Jij ook? www.gregoriusnekschot.nl
dinsdag 22 april 2008
Lomography
Een geweldig leuke manier van fotograferen.
Niet denken, maar gewoon schieten.
Lomografie
Camera kopen??? Kijk eens hier
dinsdag 12 februari 2008
Strandweer
Zaterdag 9 februari 2008.
Een memorabele dag. Heerlijk over het strand gelopen. Britt in het zand gespeelt met een hele mooie rooie schep.
Ook nog even op een terasje gezeten en een wit-biertje gedronken.
Jawel, we zijn zelfs al een beetje gekleurd.
donderdag 31 januari 2008
Abonneren op:
Posts (Atom)
